In 2015 werd de monumentenorganisatie English Heritage opgesplitst in een adviesorgaan van de overheid, dat voortaan door het leven zou gaan als 'Historic England', en een stichting die zich bezighoudt met het beheer en de exploitatie van de monumenten. Deze stichting zou de oorspronkelijke naam en het karakteristieke logo behouden. Historic England adviseert de Engelse regering op het terrein van cultureel erfgoed, maar alleen als het gaat om gebouwen, scheepswrakken, historische slagvelden, parken en tuinen en archeologische vindplaatsen. De organisatie adviseert dus niet over de collecties van musea, bibliotheken en archieven en ook niet over immaterieel erfgoed. En een zebrapad? In welke categorie valt dat?

De categorie ‘gebouwen’ van Historic England is onderverdeeld in twintig subrubrieken, zoals agrarische gebouwen, onderwijsgebouwen, industriegebouwen, religieuze gebouwen enzovoort. De subrubriek waarin het zebrapad het beste past, is ‘straatmeubilair’. Onder straatmeubilair verstaat English Heritage óók de bestrating en de zebrapaden. De criteria voor het aanwijzen van straatmeubilair als beschermd nationaal monument zijn heel streng: alleen in uitzonderlijke gevallen, als het gaat om een vroeg en relatief onaangetast voorbeeld van een bepaald soort straatmeubilar, is plaatsing op de monumentenlijst mogelijk.

Laten we nu eens kijken of het zebrapad van Abbey Road voldoet aan deze strenge eisen. Is het een vroeg voorbeeld van een zebrapad, en is het nog min of meer in dezelfde staat als toen het aangelegd werd?