________________________________________

Zowel bij erfgoeddeskundigen als bij het publiek zijn grofweg twee opvattingen te ontwaren over de ontwikkeling waarin erfgoed een onderdeel is geworden van de beleveniseconomie.

Er is een kennisgerichte stroming die vindt dat de ‘verpretparking’ van erfgoed een te grote vlucht heeft genomen en die meer aandacht wil voor de ‘authentieke’ plek en het ‘authentieke’ object.

Hier tegenover staat een stroming die erfgoed wil inzetten als onderdeel van de beleveniseconomie. Het gaat bij erfgoed niet, of niet in de eerste plaats, om de authenticiteit van het object of de plek, maar om de ervaring of beleving van authenticiteit. In deze opvatting is de 'verpretparking' niet een negatieve ontwikkeling.