________________________________________

Musealisering betekent dat een object een nieuwe, museale context verkrijgt en daarmee zijn oorspronkelijke functie en betekenis verliest. Een ruimere term voor ‘musealisering’ is ‘vererfgoedisering’. De term ‘musealisierung’ werd in de jaren 1980 gemunt door de Duitse cultuurtheoreticus Hermann Lübbe. In beperkte zin doelde hij met de term op de grote groei van het aantal nieuwe musea. Maar meer omvattend gebruikte hij de term voor allerlei vormen van institutionalisering van historische belangstelling in de hedendaagse samenleving. Als verklaring voor musealisering in deze omvattende betekenis wees hij naar moderniseringsprocessen. Hoe sneller de modernisering, hoe groter de behoefte om bedreigde cultuurelementen voor het nageslacht te behouden. Hoe aannemelijk dit ook klinkt, toch is het verband dat Lübbe aangeeft problematisch. Al ver voordat er treinen reden en fabrieksschoorstenen rookten, was er een grote belangstelling voor het verleden en werden er voorwerpen verzameld. Alleen gebeurde dit nog niet in de institutionele vorm die musealisering aannam in de negentiende eeuw toen het een staatsverantwoordelijkheid werd om erfgoed te beschermen.