Het uiteindelijke doel van de UNESCO Werelderfgoedlijst is verbroedering tussen alle landen ter wereld. Om dit ultieme doel te bereiken, wordt het meest waardevolle erfgoed geselecteerd en onder de aandacht gebracht. Door kennis te nemen van elkaars cultuur en het besef te kweken dat de aarde van ons allemaal is, zouden verschillende volkeren elkaar beter begrijpen en niet meer met elkaar in oorlog raken. Op de Werelderfgoedlijst staan gebouwen en groepen gebouwen, (delen van) steden en bijzondere natuurgebieden. Sinds 2003 erkent UNESCO ook immaterieel cultureel erfgoed.

Een land kan een voordracht doen voor de Werelderfgoedlijst. Het land blijft verantwoordelijk voor behoud en beheer, ook na plaatsing op de lijst.

Als een werelderfgoed dreigt te worden aangetast door verval of verwoesting, slaat UNESO alarm. UNESCO heeft echter weinig concrete middelen om in te grijpen.

Nederland komt tien keer op de Werelderfgoedlijst voor. De Van Nellefabriek in Rotterdam is in 2014 als tiende Nederlandse werelderfgoed toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst.